Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θέλουν κυβέρνηση και κόμματα στο ζήτημα της πώλησης των βλημάτων στη Σ. Αραβία. Η κυβέρνηση υπερασπίστηκε με φανατισμό τη νομιμότητα της συμφωνίας, δήλωσε όμως ότι αν το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου είναι καταδικαστικό θα συμμορφωθεί και δεν θα προχωρήσει.

Η Ν.Δ εστίασε στο θέμα της νομιμότητας, έκανε και συνεχίζει να κάνει λόγο για σκάνδαλο, δεν μας είπε όμως αν πρέπει να υλοποιηθεί η συμφωνία. Πάντως οι ευρωβουλευτές της ψήφισαν στις Βρυξέλλες κατά του εμπάργκο. Έχουμε δηλαδή προσφορά λόγω εορτών: «Νέα Δημοκρατία εσωτερικού και Νέα Δημοκρατία εξωτερικού» στην τιμή της μιας.

Το ΠΑΣΟΚ συνέπλευσε με τη Ν.Δ στην ελληνική Βουλή-ο κ. Λοβέρδος μάλιστα έχει συντάξει και κατηγορητήριο-ωστόσο ο κ. Ανδρουλάκης στην Ευρωβουλή ψήφισε υπέρ του εμπάργκο. Από την ομιλία της κ. Γεννηματά δεν φωτιστήκαμε. Να πουλήσουμε για να μαζέψουμε χρήματα ή να μην πουλήσουμε γιατί η Σ. Αραβία μακελεύει την Υεμένη; Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο μπερδεμένη. Πήγαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων στο υπουργείο Εξωτερικών και διάβασαν τα επίμαχα διαβαθμισμένα έγγραφα.

Σύμφωνα με τον κ. Κατρούγκαλο η σκευωρία κατέρρευσε. Ο κ. Κουμουτσάκος αποφάνθηκε ότι η ιστορία δεν έκλεισε και προέβλεψε ότι θα υπάρξουν κι άλλα επεισόδια στο σίριαλ. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο κ. Λοβέρδος ο οποίος μίλησε για σκάνδαλο. Για Ειδικό Δικαστήριο δεν ανέφερε κάτι. Αναρωτιέται κανείς αν οι τρείς (Κατρούγκαλος, Κουμουτσάκος, Λοβέρδος) διάβασαν τα ίδια έγγραφα. Προφανώς, για να καταλήξουν σε διαφορετικές εκτιμήσεις, πριν ξεκινήσουν την ανάγνωση φόρεσαν τα ιδεολογικά γυαλιά τους τα οποία λειτουργούν σαν φίλτρο: πετάνε ό,τι δεν βολεύει τις σκοπιμότητες του διοπτροφόρου και μεγεθύνουν ό,τι εξυπηρετεί τα προκάτ συμπεράσματα του.

Έτσι όμως δεν θα βγάλουμε άκρη. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι χειραγωγείται από την ολιγαρχία των μιντιαρχών και η αντιπολίτευση θα συνεχίσει να εγκαλεί τους Τσίπρα-Καμμένο για εμπλοκή σε σκάνδαλο και να τάζει εξεταστικές επιτροπές.

Μέχρι ένα άλλο γεγονός-μικρό ή μεγάλο, ασήμαντο ή σοβαρό είναι αδιάφορο- να βγάλει τη συγκεκριμένη υπόθεση από την ημερήσια διάταξη. Η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα αρχίσουμε να συζητάμε για τα προγράμματα των κομμάτων, την πορεία της οικονομίας μετά τα μνημόνια, το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, τη συνταγματική αναθεώρηση (αλήθεια που βρίσκεται αυτό το θέμα που ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες;), φαντάζει φρούδα.

Και εδώ η ευθύνη της κυβέρνησης είναι μεγάλη. Αυτή πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία γύρω απ’ όλα αυτά τα ανοιχτά ζητήματα και να οργανώσει τη δημόσια συζήτηση. Η Ν.Δ δεν πρόκειται να το πράξει. Δεν θέλει, δεν μπορεί και σε τελική ανάλυση δεν την ενδιαφέρει γιατί ο στόχος της είναι να πλήξει τον αντίπαλο της στο ηθικό πεδίο-ψάχνει απεγνωσμένα για συγκάτοικο στο αρχοντικό της διαφθοράς και της διαπλοκής. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν έχει λόγο να το κάνει αφού κεντρική επιδίωξη της είναι η εκλογική ταπείνωση του ΣΥΡΙΖΑ και ο επαναπατρισμός των ψηφοφόρων που την εγκατέλειψαν.

Έτσι είναι ανεξήγητη η ατολμία της κυβέρνησης.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ