Πόσο κίνημα ήταν άραγε το Κίνημα Αλλαγής, το κόμμα δηλαδή που ίδρυσε ο Γ. Α. Παπανδρέου στις 2 Ιανουαρίου του 2015 και το οποίο είχε σήμα του, όχι ιδιαιτέρως πρωτότυπο, ένα κόκκινο τριαντάφυλλο;

Αν το να καταθέτεις στο Πρωτοδικείο το όνομα και τα σύμβολα του κόμματός σου και το να διαθέτεις σελίδα σε Φέισμπουκ και ιστότοπο σημαίνει ότι ηγείσαι σφριγώδους λαϊκού κινήματος, τότε ναι, το γεωργοπαπανδρεϊκό Κίνημα Αλλαγής ήταν κίνημα. Και ας μη μακροημέρευσε, αφού την επομένη κιόλας, στις 3 Ιανουαρίου 2015, ο τρίτος των Παπανδρέου ανακοίνωσε την ίδρυση του ΚΙΔΗΣΟ. Και το ΚΙΔΗΣΟ άλλωστε κίνημα είναι, μαζικώς μονοπρόσωπο. Και έχει κι αυτό σήμα του ένα τριαντάφυλλο.

Δεν είναι καθόλου απίθανο να μη θυμούνταν καν τη μονοήμερη ύπαρξη του πρώτου Κινήματος Αλλαγής η κ. Φώφη Γεννηματά και ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης, όταν αποφάσιζαν να δώσουν το όνομα αυτό στον νέο φορέα, ώστε στις δημοσκοπήσεις να καταγράφονται αθροισμένα τα ποσοστά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού, που βάλτωσε πολύ νωρίς, εξ ου και η επιστροφή του επικεφαλής του στην αρχική πασοκική κοίτη. Ετσι συμβαίνει άλλωστε με τα κόμματα που θέλουν να δηλώνονται σαν κινήματα (για να δείχνουν ότι διαθέτουν αντιγραφειοκρατική ορμή και λαϊκά ερείσματα), ενώ δεν είναι καν κόμματα. Ξεχνιούνται.

Οπως ξεχνιούνται και τα κόμματα-σφραγίδες, που ιδρύονται από πολιτικούς οι οποίοι πιστεύουν ότι τους αξίζει κάτι περισσότερο από το να είναι απλώς στελέχη και όχι αρχηγοί. Αν σε κάποιο τηλεπαιχνίδι ερωτήσεων ζητούσαν από τους παίκτες να πουν πώς ονομάζονταν τα δύο κόμματα του κ. Λοβέρδου, το κόμμα της κ. Μπακογιάννη και, βέβαια, το θρυλικό κόμμα του κ. Αβραμόπουλου, φαντάζομαι ότι κανένας δεν θα κατάφερνε να δώσει τη σωστή απάντηση. Ακόμα και οι πολιτικοί δημοσιογράφοι, που είναι δουλειά τους να θυμούνται τέτοιες λεπτομέρειες, στη βικιπαίδεια θα προσφύγουν, έστω για επιβεβαίωση.

Μεταβατικό είναι το όνομα Κίνημα Αλλαγής. Στο συνέδριο, την άνοιξη, θα γίνει η επίσημη βάπτιση. Τα σήματα πάντως που έπρεπε να δοθούν, τόσο προς τους εταίρους του εγχειρήματος όσο και προς τους ψηφοφόρους, δόθηκαν: Πρώτον, ότι υπάρχει διευθυντήριο· διμελές. Και δεύτερον, ότι ο νέος φορέας χτίζεται με παλιά υλικά, με πολύ ΠΑΣΟΚ δηλαδή. Αυτό μπορεί να μη συμφωνεί με τη μέχρι χθες ρητορική του Ποταμιού, θεμελιωμένη στην επίκριση του «παλιού», η επιλεκτική αμνησία ωστόσο είναι πάντα πρόθυμη να δώσει τη βοήθειά της.

Άρθρο στην Καθημερινή