«Να ξέρετε ότι οι παραιτήσεις ενίοτε γίνονται αποδεκτές». Η φράση αποδίδεται στον Γεώργιο Παπανδρέου και λέγεται ότι την είπε για να φρενάρει διάφορους συνεργάτες του που υπέβαλλαν παραιτήσεις χωρίς να το εννοούν.

Η παραίτηση είναι πολύ σοβαρή πράξη. Κατατίθεται όταν σε πιάνουν με τη γίδα στην πλάτη (σκαστή παρανομία) και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς ή αν συμβεί κάτι στην περιοχή ευθύνης σου (είτε από δική σου αμέλεια είτε από ενέργειες και παραλείψεις συνεργατών σου) που προκαλεί μεγάλη ζημιά στη συλλογικότητα που συμμετέχεις (κυβέρνηση, κόμμα).

Στην Ελλάδα οι παραιτήσεις υπουργών είναι σπάνιο φαινόμενο. Η ευθιξία είναι είδος εν ανεπαρκεία, ακόμη κι όταν όλα γύρω σου βοούν ότι επιβάλλεται να αποχωρήσεις μόνος σου και αξιοπρεπώς για να αποφύγεις την ατιμωτική τιμωρία της εκδίωξης με απόφαση του προϊσταμένου σου.

Αντιθέτως είναι σύνηθες να ζητούν μετ’ επιτάσεως τις παραιτήσεις των πολιτικών αντιπάλων τους εκείνοι που δεν έπραξαν αναλόγως όταν βρίσκονταν στην εξουσία και είχαν συλληφθεί να κάνουν τα ίδια και χειρότερα. Χθες αναίσθητοι και κυνικοί, σήμερα ευαίσθητοι και οργισμένοι, δεν γίνεται. Υπάρχει ένα πρόβλημα αξιοπιστίας.

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ μεταπολιτευτικής περιόδου. Εχουν ζητήσει τις παραιτήσεις, για διάφορους λόγους, καμιά εικοσαριά υπουργών κι όταν αυτοί δεν τους έκαναν το χατίρι απαίτησαν από τον πρωθυπουργό να τους απομακρύνει. Οποιος τους αντιγυρίζει ότι την εποχή που κυβερνούσαν αντιδρούσαν με τον τρόπο που αντιδρά τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., τον κατηγορούν για συμψηφισμό.

Αυτή είναι η μια πλευρά του ζητήματος που έχει προκύψει με την πίεση που ασκεί η αντιπολίτευση στον Π. Κουρουμπλή να υποβάλει την παραίτηση του. Η άλλη πλευρά είναι η άγνοια του κινδύνου που διακρίνει τους πολιτικούς. Νομίζουν ότι επειδή διοικούν ένα υπουργείο οφείλουν να έχουν θέση και να την διατυπώνουν ακόμη και για θέματα που δεν κατέχουν.

Ο υπουργός έχει την πολιτική ευθύνη για ό, τι συμβαίνει στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του. Πρέπει να συντονίζει τις υπηρεσίες, να κινητοποιεί τους μηχανισμούς, να δίνει λογαριασμό στον πρωθυπουργό και να απαντά στις ερωτήσεις της αντιπολίτευσης στη Βουλή.

Δεν επιβάλλεται να έχει άποψη επί παντός επιστητού. Δεν ήταν δουλειά του κ. Κουρουμπλή να καθησυχάζει τους κατοίκους των περιοχών που επλήγησαν από την πετρελαιοκηλίδα, δεν ήταν δουλειά του να προβλέπει ότι η ρύπανση θα εξαφανιστεί σε λίγες μέρες, δεν ήταν δουλειά του να εκφράζει γνώμη για το αν οι παραλίες προσφέρονται για κολύμπι. Δεν είναι περιβαλλοντολόγος, δεν είναι χημικός.

Στο υπουργείο του φαντάζομαι πως υπάρχουν αρκετοί εμπειρογνώμονες, ικανοί και με επάρκεια στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Μίλησε εν θερμώ ο κ. Κουρουμπλής, ενώ δεν έπρεπε, για λόγους αυτοπροστασίας. Εκτός αν του τα είπαν για να τα πει οι ειδικοί που έχει στο γραφείο του. Οπότε μάλλον έχει κάνει λάθος στην επιλογή συμβούλων.

Ανάγωγα

Προσέξτε τα ονόματά σας. Αν το επίθετό σας είναι το ίδιο με κάποιου κυβερνητικού στελέχους, διατρέχετε τον κίνδυνο να κατηγορηθείτε ότι είστε συγγενής του. Κι ακόμη χειρότερα: αν βρίσκεστε σε δημόσια θέση, τότε είναι βέβαιο ότι σας τοποθέτησε εκεί ο συγγενής σας αξιωματούχος. Αν τώρα πρόκειται για απλή συνωνυμία, εντάξει μια ασήμαντη λεπτομέρεια είναι.

Η φήμη κυκλοφόρησε, αναπαράχθηκε μαζικά από πρόθυμους διαύλους και η καχυποψία παρά τη διάψευση συντηρείται μέχρι το επόμενο χτύπημα. Η μονταζιέρα να ‘ναι καλά που δουλεύει σε 24ωρη βάση.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ