«Κομμουνιστές εγκληματίες σκότωσαν τον παππού μου (…). Κομμουνιστές εγκληματίες έκαψαν το σπίτι της οικογένειάς μου, αφού το καταλήστεψαν».

Είναι γνωστή η παραπάνω κραυγή πολιτικής (και ιστορικής) απόγνωσης που πρόσφατα βγήκε από τα χείλη της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ κυρίας Εύας Καϊλή, η οποία με την μαρτυρία της πρόσθεσε το δικό της λιθαράκι αλήθειας ώστε να θυμηθούν οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νέοι τα… εγκλήματα των κομμουνιστών.

Που έγιναν αυτά που λέει η κυρία Καϊλή; Στην Κωνσταντία Μακεδονίας, όπως μας πληροφόρησε.

Μόνο που, ξέρετε, με την διήγηση της κυρίας Καϊλή υπάρχουν μερικά προβλήματα. Και για την ακρίβεια: Δεν συμφωνούν οι ημερομηνίες…

Εξηγούμαστε:

1) Το μόνο γνωστό και ιστορικά καταγεγραμμένο συμβάν την περίοδο του Εμφυλίου στην Κωνσταντία Μακεδονίας (έργο του μεταβαρκιζιανού κράτους, αλλά αυτό ας το προσπεράσουμε για να μην ταλαιπωρήσουμε περαιτέρω το μυαλουδάκι  της κυρίας Καϊλη) λαμβάνει χώρα τον Φλεβάρη του 1947. Τότε, λοιπόν, θα ήταν που οι «κομμουνιστές εγκληματίες σκότωσαν τον παππού» της Εύας. Σίγουρα, πάντως, δεν γίνεται να της «σκότωσαν τον παππού», να «έκαψαν» και «καταλήστεψαν σπίτια» μετά το ’49, αφού μετά το 1949 οι «εγκληματίες κομμουνιστές» είχαν βρει αυτό που τους άξιζε στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές, στα Μακρονήσια και στον Αη Στράτη – και ουχί… Αη Στρατή (!) όπως τον εκφωνούσε στο MEGA η κυρία Καϊλή.

2) Όπως μαθαίνουμε η κυρία Καϊλή γεννήθηκε το 1978 (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%8D%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CF%8A%CE%BB%CE%AE). Και τώρα θα πείτε και τι μας νοιάζει και γιατί ασχολούμαστε με την ηλικία μιας κυρίας. Απάντηση: Περιμένετε…

    3) Στις 9/6/2014 δημοσιεύτηκε άρθρο αφιερωμένο στην κυρία Καϊλή στο «Πρώτο Θέμα» με προσωπικές της φωτογραφίες και περιγραφές από την προσωπική της ζωή (http://www.protothema.gr/politics/article/385706/o-europaradeisos-ehei-plana-gia-tin-eua/). Εκεί, λοιπόν, ανάμεσα στα άλλα διαβάζουμε:

α) «Ο πατέρας της, Αλέξανδρος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Λύκειο και βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ. Στα 23 του χρόνια έχει ήδη γίνει πατέρας της Εύας…»

Αλλά: Αν ο πατέρας της Εύας – που, παρεμπιπτόντως  παλιότερα ρεπορτάζ ανέφεραν ότι ο πρωην υπουργός Υγείας Αδωνης Γεωργιαδης τον είχε διορίσει πρόεδρο του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου (http://www.koutipandoras.gr/article/resital-axiokratias-apo-adoni-poy-diorise-ton-patera-tis-kaili-proedro-toy) –  το 1978 που γεννήθηκε η Εύα ήταν 23 ετών, τότε εκείνος γεννήθηκε το 1955. Συνεπώς τον μπαμπά του μπαμπά της Εύας δεν μπορεί να τον «σκότωσαν οι κομμουνιστές» το 1947, γιατί τότε εκείνος δεν θα μπορούσε – οχτώ χρόνια αφότου τον «σκότωσαν οι κομμουνιστές» – να έχει γεννήσει τον μπαμπά της Εύας και έτσι η Εύα δεν θα είχε παππού…

Μήπως, όμως, οι εγκληματίες κομμουνιστές «σκότωσαν τον (άλλον) παππού» της Εύας, τον παππού, δηλαδή, από την μεριά της μαμάς της;

Αυτή η εκδοχή θα ήταν μια κάποια λύση στο πρόβλημα, αλλά και πάλι το ίδιο δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος», στηριγμένο σε διηγήσεις της ίδιας της Εύας, περιπλέκει τα πράγματα. Ιδού πως μας λέει το δημοσίευμα ότι η Εύα περνούσε σαν παιδάκι τα καλοκαίρια της:

β) «…τα ξένοιαστα καλοκαίρια στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου ζούσε ο παππούς και η γιαγιά από την πλευρά της μητέρας της, ήταν οι στιγμές όπου αποκαλυπτόταν η πιο αλέγκρα, έντονη πλευρά της».

Τι μαθαίνουμε εδώ; Μα ότι μετά το 1978 που γεννήθηκε η Εύα, η Εύα ζούσε ξένοιαστα καλοκαίρια με τον ολοζώντανο παππού (και την γιαγιά) από την μεριά της μαμάς της.

Συνεπώς – από το 1978 και μέχρι τουλάχιστον που η Εύα ήταν παιδούλα – ούτε αυτόν τον παππού της Εύας τον «σκότωσαν οι κομμουνιστές». Εκτός αν η Εύα τα ξένοιαστα καλοκαίρια, όταν και «αποκαλυπτόταν η πιο αλέγκρα, έντονη πλευρά της», τα περνούσε με το φάντασμα του παππού της…

Βεβαίως δεν αρνούμαστε ότι η κυρία Καϊλή γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας την οικογενειακή της κατάσταση. Ίσως όχι τόσο καλά όσο κατέχει την ιστορία περί τα «εγκλήματα των κομμουνιστών», αλλά (θα πρέπει να) την γνωρίζει.

Την επόμενη φορά, συνεπώς, που θα μιλήσει για τα «εγκλήματα των κομμουνιστών», ας κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις σε εκείνο το αφιέρωμα που της είχε κάνει το «Πρώτο Θέμα».

Μέχρι τότε, πάντως, εμείς ενθυμούμενοι πως αντιμετώπιζαν τέτοια θέματα οι δικοί μας παππούδες, δικαιούμαστε να αναρωτιόμαστε: «Τίνος εγγονή είσ’ εσύ παιδάκι μου»;

Άρθρο στον imerodromo.gr