Στην Ελλάδα, ο νεποτισμός είναι δεδομένος, ακόμη και σε κόμματα που αναδύθηκαν μεταδικτατορικά με την εξαγγελία της αλλαγής (και με ηγέτη τον γιο του ηγέτη!).

Τελευταίο κρούσμα έπαρσης επιγόνου η θρασύτατη παρουσία της επικεφαλής του σχηματισμού Δημοκρατική Συμπαράταξη (βλ. ΠΑΣΟΚ, Ελιά κ.λπ.) στο πρωθυπουργικό γραφείο. Χωρίς αιδώ, η φέρουσα ως μόνο εφόδιο το επίθετό της, μόλις είδε τις κάμερες, αντί να πει τα τυπικά που λένε συνήθως οι πολιτικοί αρχηγοί όταν συναντιούνται, άρχισε την επίθεση, λέγοντας στον Αλέξη Τσίπρα όσα αποστήθισε: ότι αυτός έβαλε τη θηλιά στον λαιμό του ελληνικού λαού.

Κι αυτό λίγες μέρες έπειτα από το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και της αποδοχής, έστω χωρίς περαιτέρω δράσεις ώς του χρόνου, της ανάγκης απομείωσης του ελληνικού χρέους. Ενός χρέους που από 23% του ΑΕΠ το 1981, έγινε 70% το 1989 (επί Ανδρέα Παπανδρέου), έτρεξε στο 110% επί Κ. Μητσοτάκη, έπεσε λίγο επί Κ. Σημίτη (100%) και παραδόθηκε στο 130% από τον Κώστα Καραμανλή το 2009. Σε πέντε χρόνια, το φοβερό δίδυμο Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαράς, με τη βοήθεια του κ. Παπαδήμου (και των κ. Καρατζαφέρη και Βενιζέλου), το έστειλε, το 2014, στο 189% του ΑΕΠ. Ο «δήμιος» Αλέξης Τσίπρας συντήρησε το χρέος στο 179% (2017), δηλαδή δέκα μονάδες πιο κάτω, κάτι που βέβαια δεν σώζει τη χώρα από την πτώχευση αν δεν μειωθεί.

Η κ. Γεννηματά έζησε από κοντά τη διαδικασία τρελού δανεισμού από το κόμμα της, την εκτόξευση του δημόσιου χρέους, την κατασπατάληση σε ημέτερους των περίπου 240 δισεκατομμυρίων ευρώ των κοινοτικών ενισχύσεων από το 1986 κι έπειτα, την καταλήστευση του δημόσιου χρήματος από συντρόφους της υπουργούς, που άλλοι είναι καταδικασμένοι (η αναστολή δεν καταργεί την ποινή), άλλοι είναι υπόδικοι (για απίστευτα μακρύ χρονικό διάστημα) και άλλοι έχουν απλώς εξαφανιστεί από το προσκήνιο ελπίζοντας στην παραγραφή. Παραγραφή που πολλοί κέρδισαν χάρη στον -πράσινο- άθλιο νόμο περί ευθύνης υπουργών. Η κ. Γεννηματά ήταν βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ από το 2000 και υφυπουργός και υπουργός όταν έτρεχαν το πρώτο και το δεύτερο Μνημόνιο. Ήταν στην Ελλάδα και όχι στο διάστημα όταν η κυβέρνησή της χάριζε στους δανειστές τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά προφανώς αυτό δεν την ένοιαξε και πολύ (συνταξιούχος στα 51 της).

Είναι βέβαιο ότι κάποιοι από τους 400 που μαζεύτηκαν στο Σύνταγμα για να απαιτήσουν την παραίτηση της κυβέρνησης θα χειροκρότησαν τόσο τη γελοία παράσταση (με μπόλικο μελό) της κ. Γεννηματά στο πρωθυπουργικό γραφείο όσο και την εν συνεχεία επίθεση στον πρωθυπουργό από τον… Γιώργο Παπανδρέου! Τον άνθρωπο που με το χαμόγελο στα χείλη, με φόντο το Καστελλόριζο, σαν τουρίστας, έδεσε πριν από επτά χρόνια τη χώρα μας στα Μνημόνια και κατέστησε την οικονομία άθυρμα στα χέρια των τζογαδόρων, οι οποίοι πλούτισαν γιατί μάντεψαν προφανώς τι πρόκειται να συμβεί.

Όταν λοιπόν ο πρωθυπουργός, προσπαθώντας να μαλακώσει το κλίμα, είπε χαμογελώντας στην κ. Γεννηματά να πάνε του χρόνου μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου στο Καστελλόριζο, έπειτα από την έξοδο από την επιτροπεία, ο τελευταίος πετάχτηκε διαδικτυακά, σαν αυτό που είναι, και δήλωσε: «Πάμε τώρα Καστελόριζο, Αλέξη, να σου πω πώς μας χρεοκόπησε ο φίλος σου ο Κώστας και πώς ο Αντώνης και εσύ μας φορτώσατε άλλα πέντε χρόνια Οδύσσειας!».

Αν μέναμε στη γνωστή ρήση του Αϊνστάιν για το άπειρο της ανθρώπινης ανοησίας, θα το κλείναμε εδώ. Αλλά, τα καμώματα του Παπανδρέου του μικρού, μόνο μιαν εξήγηση έχουν: Ο πιο αποτυχημένος επίγονος τοποθετεί όλους τους Έλληνες στο δικό του νοητικό επίπεδο. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν και πρωθυπουργός ώς το τέλος του ’11, στη συνέχεια βουλευτής και ψήφισε όσα ο διάδοχός του, ο κ. Βενιζέλος, έπραξε. Το «έσκασε» μόλις τον Ιανουάριο του ’15, λίγο πριν από τη νέα εκλογική καταρράκωση του κόμματός του, και τώρα ξαναγύρισε στο μόρφωμα που δημιούργησε η κ. Γεννηματά – για να το αποσώσει.

Δικαίωμα του, θα πει ο κάθε αποστασιοποιημένος «μενουμευρώπη» ή «παραιτηθείτε», που πνίγει τον πόνο του στα in κολωνακιώτικα στέκια.

Όλα είναι θεμιτά για τους “γαλάζιους” και “πράσινους” δεξιούς. Ακόμη και να χειροκροτούν τον «ευφυή» κ. Βέμπερ, το ανώτατο στέλεχος των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών, όταν επιτίθεται με ελεεινό τρόπο στη χώρα μας. Κλείνουν, όμως, τα πονεμένα αφτάκια τους στις επίσημες δηλώσεις των αρμόδιων κοινοτικών παραγόντων ή ακόμη και σε αυτές της πάντα εχθρικής κ. Λαγκάρντ. Για σκεφτείτε να έκανε ανάλογη επίθεση στη Γερμανία ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς!

Οι άνθρωποι θέλουν κάτι και αμέσως – εδώ και δύο χρόνια: Να τσακίσει η ακόμη νεοφιλελεύθερη Ε.Ε. την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝ.ΕΛΛ., να διαλυθεί η Βουλή και να πάμε σε εκλογές χωρίς συνταγματική αλλαγή, να ξανακυβερνήσει η Ιερά Συμμαχία, να υπάρξουν παραγραφές με το άρθρο περί ευθύνης υπουργών και να ξαναπάνε στα αζήτητα οι δικογραφίες που αφορούν κυρίως μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και κάτι κοκόρια της Ν.Δ. Και φυσικά να παραλάβουν την κάσα.

Ξεχνούν ότι στην πολιτική, ενίοτε, οι ονειρώξεις οδηγούν σε αυτοχειρία.

ΜΟΤΟ

Όλα είναι θεμιτά για τους “γαλάζιους” και “πράσινους” δεξιούς. Ακόμη και να χειροκροτούν τον «ευφυή» κ. Βέμπερ, το ανώτατο στέλεχος των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών, όταν επιτίθεται με ελεεινό τρόπο στη χώρα μας.

Άρθρο στην ΑΥΓΗ