Το χρέος, που έχει αποτελέσει το πρόσχημα για μια άνευ προηγουμένου εσωτερική υποτίμηση με την καταβαράθρωση μισθών και συντάξεων και την κατάλυση εργασιακών δικαιωμάτων, όχι μόνο δεν το χρωστάει ο λαός, αλλά το έχει πληρώσει κιόλας.

Δεν το χρωστάει διότι ούτε τα εξοπλιστικά, ούτε οι φοροαπαλλαγές και η φοροαποφυγή των εχόντων, ούτε ο φαραωνισμός της Ολυμπιάδας, ούτε οι υπερκοστολογήσεις των εργολάβων, ούτε όσα προκάλεσαν την γέννηση και την διόγκωσή του είναι «έργα» του λαού.

    Και – επαναλαμβάνουμε – ενώ δεν το χρωστάει, ο λαός το έχει πληρώσει κι από πάνω, με την φτωχοποίησή του, με την ανεργία του, με την αιθαλομίχλη στη ζωή του και την ψυχή του, με την μετανάστευση των παιδιών του.

Άρα, η μόνη «εθνική στρατηγική» για την οποία μιλούν πρώην και νυν κυβερνώντες γύρω από το χρέος, η μόνη «εθνική στρατηγική» που θα ανταποκρινόταν στα συμφέροντα και στα δίκαια του λαού, θα ήταν το «δεν πληρώνω». Κι όχι το «πώς να πληρώσουμε» με… ευκολίες πληρωμής, ένα χρέος που άλλοι το προκάλεσαν (και το ξεκοκάλισαν) εντούτοις το βάρος του εξανδραποδίζει εργάτες, απόμαχους της δουλειάς, βιοπαλαιστές και νέους άνεργους.

Αντί αυτού, η δήθεν «εθνική στρατηγική» για την οποία μιλούν οι εθνικοί μας διαπραγματευτές ξεκινά και τελειώνει με διαρκείς υπογραφές κάτω από τα κείμενα της τρόικας, στα οποία αναφέρεται: «Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τηρήσουν τις δανειακές υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές, πλήρως και έγκαιρα»…

Άρθρο στη Real News