Του Τάσου Παππά

Επικοινωνιακή καταιγίδα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τρεις συνεντεύξεις, και μάλιστα «ζωντανές», μέσα σε τρεις μέρες είναι οπωσδήποτε πολλές για πολιτικό αρχηγό. Δεν είμαστε σε προεκλογική περίοδο ούτε λίγο πριν από ένα κρίσιμο συνέδριο. Δεν είναι ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος δεν μπορεί να ζήσει ούτε μέρα χωρίς τηλεοπτική παρουσία. Γνωρίζει επίσης (δεν είναι χθεσινός) ότι η ακατάσχετη και ανούσια φλυαρία μπορεί να προκαλέσει ζημιά.

Το «βλέπω» δεν σημαίνει «επιδοκιμάζω». Τόσους επικοινωνιολόγους έχει δίπλα του. Δεν του το επισημαίνουν; Επιπλέον ούτε αυτός ούτε η Ν.Δ. πρέπει να έχουν παράπονο από τη συμπεριφορά των συστημικών ΜΜΕ. Η κομματική γραμμή περνάει με χαρακτηριστική άνεση από τα δελτία ειδήσεων και τους σχολιαστές. Ακόμη και ο ψιθυριστός αντίλογος δεν είναι ανεκτός.

Τότε γιατί θεώρησε σκόπιμο να εμφανιστεί τρεις φορές σε τρεις μέρες (τηλεόραση Alpha, τηλεόραση και ραδιόφωνο ΣΚΑΪ); Υποθέτω πως επέλεξε την τακτική της επιθετικής άμυνας για να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις πριν πάρουν μεγάλη έκταση:

■ Το κλείσιμο της αξιολόγησης υπονομεύει τον στόχο του για εκλογές εδώ και τώρα. Δεν μπορείς να κρατάς ένα κόμμα σε συνεχή αγωνιστική ετοιμότητα. Και μάλιστα ένα κόμμα που δεν έχει παράδοση κινηματικής δράσης και θεωρεί το «πεζοδρόμιο» βατήρα του εξτρεμισμού. Πρέπει συνεπώς να δώσεις στο ακροατήριό σου ένα ερέθισμα για να μείνει συσπειρωμένο.

■ Οι καλές κουβέντες των Ευρωπαίων και του Αμερικανού πρέσβη για τον Τσίπρα, η αλλαγή στάσης του Σόιμπλε, η ισχυρή πιθανότητα να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και οι σχετικά καλές προοπτικές για μερική διευθέτηση του ελληνικού χρέους ακυρώνουν το αφήγημά του περί «της πιο ανίκανης, πιο επικίνδυνης και πιο φαύλης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος την περίοδο της Μεταπολίτευσης».

Οι εταίροι δεν θέλουν (όπως θα επιθυμούσε ο κ. Μητσοτάκης) να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης. Δεν έχουν κανένα λόγο. Αυτή κάνει τη δουλειά τους, ήσυχα και απλά, με την κοινωνία να παρακολουθεί παθητικά από τους καναπέδες. Γιατί, λοιπόν, να μπλέξουν σε αχρείαστες περιπέτειες που θα βλάψουν την πολιτική σταθερότητα; Αρκετά προβλήματα έχουν σε άλλες χώρες.

■ Η δυσφορία των εσωκομματικών αντιπάλων του για την ανοχή που δείχνει στους ακραίους τείνει να πάρει διαστάσεις ισχυρής αμφισβήτησης. Το μόνο που δεν χρειάζεται τούτη τη στιγμή ο πρόεδρος της Ν.Δ. είναι μια εσωκομματική αντιπολίτευση που θα του βάζει εμπόδια στον δρόμο προς την πρωθυπουργία.

■ Οι διεργασίες στον χώρο των ΜΜΕ τον υποχρέωσαν να πυκνώσει τις παρεμβάσεις του. Το παλιό σύστημα διαπλοκής κλονίζεται και αυτό που έρχεται φουριόζικα να διεκδικήσει μερίδιο δεν είναι και πολύ φιλικό με τη Ν.Δ., εξαιτίας της ταύτισης, σε βαθμό παρεξήγησης, του κ. Μητσοτάκη με τους προηγούμενους. Οι χειρισμοί του στο θέμα Σαββίδη δεν ήταν και οι πιο ενδεδειγμένοι για αστικό κόμμα και προκάλεσαν τριβές στο εσωτερικό της Ν.Δ.

Ωστόσο, ένας αρχηγός κόμματος εξουσίας δεν μπορεί να περιοδεύει στα ΜΜΕ εκτοξεύοντας αφόρητες κοινοτοπίες του τύπου «θα λύσουμε το πρόβλημα μειώνοντας τη σπατάλη στον δημόσιο τομέα» ή καταγγελίες γενικού περιεχομένου για την κακή διαπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά φτάνουν για τους φανατικούς. Μόνο μ’ αυτούς όμως δεν παίρνεις αυτοδυναμία. Κάτι πιο πρωτότυπο δεν υπάρχει;

Ανάγωγα

Είπε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Σήμερα δηλώνω ευρωσκεπτικιστής γιατί η Ευρώπη της αλληλεγγύης έχει μετατραπεί σε Ευρώπη της εκμεταλλεύσεως». Τι είναι αυτά που λέτε, σεβασμιότατε; Δεν φοβάστε μήπως κατηγορηθείτε για λαϊκισμό; Δεξιό ή αριστερό, δεν έχει σημασία. Το ίδιο επικίνδυνοι είναι και οι δύο, σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ