Η έλευση και η καθιέρωση του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου από το ξεκίνημα της δεκαετίας του 1980 αποτέλεσε αναμφισβήτητα σταθμό και ορόσημο στην ιστορία της λογιστικής στη χώρα μας. Έβαλε σε μία τάξη τα συστήματα λογιστικής παρακολούθησης των επιχειρήσεων που μέχρι τότε στηρίζονταν στις γνώσεις αλλά και στις σκοπιμότητες των υπευθύνων της κάθε επιχείρησης.

Το ΕΓΛΣ καθιέρωσε κανόνες καθολικής ισχύος και επιπλέον καθιέρωσε το μέχρι σήμερα ακολουθούμενο σχέδιο λογαριασμών, ορίζοντας κατά τρόπο σαφή το περιεχόμενο και τη συνδεσμολογία των λογαριασμών. Καθιέρωσε τυποποιημένες και με σαφή δομή και περιεχόμενο λογιστικές καταστάσεις, ενώ ταυτόχρονα εντάσσοντας την εσωλογιστική κοστολόγηση σε χωριστό κύκλωμα λογαριασμών, διευκόλυνε και απήλλαξε από περιττά κόστη τις μικρές επιχειρήσεις.

Με αυτό τον τρόπο προώθησε τη λογιστική τυποποίηση η οποία συνέβαλλε στη διαφάνεια των λογιστικών δεδομένων των επιχειρήσεων και κατέστησε ευχερέστερο το ελεγκτικό έργο των φορολογικών αρχών και των υπολοίπων ενδιαφερομένων (μετόχων, τραπεζών κλπ.). Μάλιστα με την καθιέρωση και των κλαδικών λογιστικών σχεδίων, κάλυψε το αρχικό κενό στη λογιστική τυποποίηση, ειδικών μορφών επιχειρήσεων.

Οι καιροί ωστόσο άλλαξαν. Και σε πείσμα εκείνων που υποστηρίζουν ότι η λογιστική είναι μία στατική επιστήμη, οι εξελίξεις στο διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι ήταν τέτοιες που έθεσαν σε αμφισβήτηση τα παλαιότερα λογιστικά συστήματα και οδήγησαν σταδιακά στην υιοθέτηση νέων λογιστικών και νέων ελεγκτικών προτύπων. Ειδικά, θέματα όπως το ιστορικό κόστος, η επίδραση των φόρων στα οικονομικά αποτελέσματα, η λογιστικοποίηση νέων περίπλοκων τύπων συμβάσεων, οι ταμειακές ροές κ.ά. αποτέλεσαν αντικείμενο μελετών, αντιπαραθέσεων, συγκρούσεων που τελικά οδήγησαν στην υιοθέτηση των Δ.Λ.Π. από τις μεγάλες τουλάχιστον επιχειρήσεις. Δεδομένου ότι τα Δ.Λ.Π. απαιτούσαν υψηλό επίπεδο λογιστικής οργάνωσης, ήταν φανερό ότι δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πλήρως από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Για αυτό το λόγο και η ίδια η Ε.Ε. με την οδηγία 2013/34 έδινε την ευχέρεια στα κράτη-μέλη να προσαρμόσουν τις γενικές κατευθύνσεις στις ειδικές οικονομικές και επιχειρηματικές συνθήκες της κάθε χώρας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το ΕΓΛΣ θεωρήθηκε ξεπερασμένο καθώς πρέπει σταδιακά οι οικονομικές καταστάσεις και των Ελληνικών επιχειρήσεων να καταρτίζονται βάσει των διεθνών κανόνων στηριζόμενες στον κανόνα της ουσίας πάνω από τον τύπο. Ουσιαστικά λοιπόν το δίλημμα δεν ήταν η διατήρηση ή η κατάργηση του ΕΓΛΣ αλλά σε ποιο βαθμό ήταν εφικτή η πλήρης και καθολική εφαρμογή των ΔΛΠ από τις Ελληνικές επιχειρήσεις ή όχι. Η επιτροπή έκρινε ορθώς ότι δεν είναι εφικτή η εφαρμογή πλήρων λογιστικών προτύπων από μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων καθώς πρόκειται για μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες πολλές φορές δεν μπορούνε καν να πληρώσουν το λογιστή τους. Έτσι οι υποχρεώσεις των επιχειρήσεων προσδιορίζονται βάσει του μεγέθους τους και της ένταξής τους στην κατηγορία πολύ μικρών, μικρών, μεσαίων ή μεγάλων επιχειρήσεων βάσει των αριθμητικών κριτηρίων που θέτονται.

Ειδικά για τις μικρότερες επιχειρήσεις διατηρείται επί της ουσίας η δυνατότητα τήρησης απλογραφικών βιβλίων με την επιπλέον υποχρέωση κατάρτισης απλοποιημένου λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσης, η οποία υποχρέωση προκύπτει πλέον έτσι και αλλιώς από τις διατάξεις του νέου ΚΦΕ. Οι μικρές επιχειρήσεις που βάσει νομικής μορφής τηρούν διπλογραφικά βιβλία θα έχουν τη δυνατότητα κατάρτισης και απλοποιημένου σε σχέση με το ΕΓΛΣ ισολογισμού. Ωστόσο θα πρέπει σταδιακά να αφομοιωθούν οι νέοι τρόποι επιμέτρησης των περιουσιακών στοιχείων, των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων, στο βαθμό που διαφοροποιούνται από τους παλαιούς, καθώς εκ των πραγμάτων η μη υιοθέτησή τους από κάποιες επιχειρήσεις μπορεί να τις οδηγήσει σταδιακά εκτός του νέου οικονομικού περιβάλλοντος.

Όπως και να έχει, σίγουρα για τους λογιστές, απλά και μόνο η μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο, συνεπάγεται επιπλέον εργασία. Το κακό είναι ότι έρχεται σε μία περίοδο ήδη βεβαρημένη εργασιακά, λόγω των μεγάλης κλίμακας φορολογικών αλλαγών, σε όλα σχεδόν τα φορολογικά αντικείμενα. Επιπλέον έρχεται σε μία περίοδο που οι λογιστές αισθάνονται δικαίως ότι ο κόπος τους δεν αμείβεται, τόσο από τις επιχειρήσεις - εργοδότες όσο και από το κράτος που θα είχε κάθε όφελος να τους συνδράμει στο έργο τους και όχι να τους δημιουργεί προβλήματα και να τους αγνοεί. Ας ελπίσουμε ότι αμέσως μετά την ψήφιση των ΕΛΠ θα υπάρξει ο διάλογος που έπρεπε ήδη να είχε αρχίσει σχετικά με το πώς το δημόσιο θα υποστηρίξει ουσιαστικά και σε όλα τα επίπεδα τους λογιστές στην εκπλήρωση του δύσκολου έργου τους.

epixeirisi.gr

Πηγή

Tweet