Τόσο από τις διατάξεις του άρθρου 19 του Ν.2238/1994 ο οποίος ισχύει για τα εισοδήματα του 2013 όσο και από τις διατάξεις του άρθρου 34 του Ν.4172/2013 που ισχύει για τα εισοδήματα του 2014 προβλέπεται κατ’ αρχήν ότι γίνεται δεκτή για την κάλυψη των αντικειμενικών δαπανών και δαπανών απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (τεκμηρίων) η εισαγωγή συναλλάγματος εφόσον δικαιολογείται η απόκτηση του στην αλλοδαπή. Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις προβλέπονται εξαιρέσεις. Ειδικά για τη χρήση 2013 που επί του παρόντος μας ενδιαφέρει:

«Δεν απαιτείται η δικαιολόγηση της απόκτησης αυτού του συναλλάγματος για τα πρόσωπα:

αα) που κατοικούν μονίμως στο εξωτερικό,

ββ) που είχαν διαμείνει 3 (τρία) τουλάχιστον χρόνια στην αλλοδαπή και η εισαγωγή του συναλλάγματος γίνεται μέσα σε δύο (2) χρόνια από τη μετοικεσία τους.

γγ) που είχαν διαμείνει πέντε (5) τουλάχιστον συνεχή χρόνια στην αλλοδαπή και το επικαλούμενο ποσό συναλλάγματος προέρχεται από καταθέσεις στο όνομα τους ή στο όνομα του άλλου συζύγου σε τράπεζα της Ελλάδας ή σε υποκατάστημα ελληνικής τράπεζας στο εξωτερικό κατά το χρόνο που διέμεναν στην αλλοδαπή ή από καταθέσεις τους μέσα σε ένα (1) χρόνο από τη μετοικεσία τους στην Ελλάδα χωρίς το συνάλλαγμα αυτό να έχει επανεξαχθεί στην αλλοδαπή. Η προϋπόθεση της μη επανεξαγωγής του συναλλάγματος δεν απαιτείται για το ποσό εκείνο του συναλλάγματος που έχει επανεξαχθεί στην αλλοδαπή για την απόκτηση περιουσιακού στοιχείου από εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 17, εφόσον η δαπάνη για την απόκτηση αυτού του στοιχείου έχει ληφθεί υπόψη κατά την εφαρμογή των άρθρων 17 ή 19».

Για τα εισοδήματα της χρήσης 2014 η πρώτη περίπτωση έχει αντικατασταθεί από την προϋπόθεση ο φορολογούμενος να είναι φορολογικός κάτοικος εξωτερικού.

Εφόσον ο φορολογούμενος δεν πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις θα πρέπει να δικαιολογήσει την προέλευση του εισοδήματος, προσκομίζοντας τα δικαιολογητικά εκείνα (βεβαίωση της αρμόδιας φορολογικής αρχής της αλλοδαπής, αντίγραφα φορολογικών δηλώσεων που είχαν υποβληθεί, επίσημα αποδεικτικά μισθοδοσίας κλπ.) που αποδεικνύουν την προέλευση των χρημάτων.

Η δικαιολόγηση της προέλευσης των χρημάτων δεν αποσκοπεί τόσο στην εκ νέου φορολόγησή τους η οποία άλλωστε όταν υφίσταται είναι ανεξάρτητη από το εάν τα χρήματα θα έρθουν στην Ελλάδα ή θα παραμείνουν στο εξωτερικό, όσο αποσκοπεί στην αποφυγή παράκαμψης των τεκμηρίων με την εισαγωγή στην Ελλάδα «μαύρου» χρήματος.

Πέραν τούτου ο γενικός κανόνας είναι ότι όσοι είναι αποδεδειγμένα φορολογικοί κάτοικοι εξωτερικού φορολογούνται στην Ελλάδα μόνο για το εισόδημα που αποκτούν σε αυτή . Όσοι είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας φορολογούνται στην Ελλάδα για το παγκόσμιο εισόδημά τους, ενώ κατά κανόνα έχουν το δικαίωμα συμψηφισμού του φόρου που τυχόν έχουν καταβάλλει ή τους έχει παρακρατηθεί στην αλλοδαπή. Πάντως η εισαγωγή συναλλάγματος από φορολογικό κάτοικο Ελλάδος ειδικά μεγάλου ποσού, μπορεί να οδηγήσει, τώρα ή μελλοντικά, σε έλεγχο του κατά πόσο δήλωσε όντως στην Ελλάδα το εισόδημα που είχε αποκτήσει στο εξωτερικό.

epixeirisi.gr