Η ΕΣΕΕ έχει από μακρού θέσει ως πρωταρχικό στόχο την φορολογική μεταρρύθμιση που θα αποτελέσει το αναγκαίο εργαλείο για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και την δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών υπέρ των μικρομεσαίων εισοδημάτων. 

Παρά το γεγονός ότι έχει κάποιες θετικές διατάξεις, διακρίνεται κατά κύριο λόγο από ένα εισπρακτικό χαρακτήρα προκειμένου να πάρουμε την προγραμματισμένη δόση, δεν επιφέρει τομές ή φορολογική εξυγίανση, που τόσο έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία και κυρίως δεν καταπολεμάει στην ρίζα της την φοροδιαφυγή, καθώς η επιβολή υψηλότερων φορολογικών συντελεστών στα μικρά και μεσαία εισοδήματα και στους ελεύθερους επαγγελματίες κάθε άλλο παρά συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΣΕΕ παραθέτει τα αρνητικά και θετικά σημεία του νέου πολυνομοσχεδίου, τα οποία έχουν ως εξής:

Θετικές διατάξεις:

· Προβλέπεται ο ακριβής προσδιορισμός του αντικειμένου του φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, χωρίς την έκδοση ερμηνευτικών εγκυκλίων, οι οποίες προκαλούν σύγχυση στους φορολογουμένους.

· Υπάρχει σαφής διάκριση των διάφορων εισοδηματικών κατηγοριών , όπως εκείνες που προέρχονται από μισθωτή εργασία, από επιχειρηματική δραστηριότητα, από την απόδοση κεφαλαίου και την υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου.

· Καταργούνται προκλητικές εξαιρέσεις από το τεκμήριο απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, τονώνοντας με αυτόν τον τρόπο την έννοια της φορολογικής δικαιοσύνης.

· Καθιερώνονται απλοί και κατανοητοί κανόνες αναφορικά με τις αποσβέσεις των παγίων περιουσιακών στοιχείων.

· Θεσπίζεται ένας απλός τρόπος διαγραφής των επισφαλών απαιτήσεων, ο οποίος είναι σαφώς προσαρμοσμένος στις σημερινές ανάγκες των επιχειρήσεων.

· Δεν καταργείται η έκπτωση 1,5% που παρέχεται σήμερα κατά τη μηνιαία παρακράτηση φόρου στους μισθούς και στις συντάξεις. Η κατάργηση της έκπτωσης αλλά και ο μη υπολογισμός της έκπτωσης φόρου θα ψαλίδιζαν ακόμη περισσότερο τις μηνιαίες αποδοχές και άρα το διαθέσιμο εισόδημα προς κατανάλωση.

· Ευτυχώς διατηρείται ο συντελεστής προκαταβολής φόρου για τις ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες επιχειρήσεις στο 55%, αντί του 80% που προβλεπόταν αρχικά.

· Η ισχύς των συντελεστών της παρακράτησης φόρου 10% για μερίσματα, 15% για τόκους και 20% για δικαιώματα και λοιπές αμοιβές.

· Μείωση του συντελεστή υπεραξίας ακινήτων και μετοχών από 20% σε 15%.

· Κατάργηση συμπληρωματικού φόρου 1,5% και 3% στα ετήσια εισοδήματα από ενοίκια κατοικιών και επαγγελματικών ακινήτων.

· Μεταφορά και συμψηφισμός ζημιών νομικών προσώπων από την ανταλλαγή και το κούρεμα των ομολόγων με εγγύηση ελληνικού δημοσίου.

· Παραμένει ο συντελεστής φορολογίας των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης στο 20%, για αποζημιώσεις από 100.000 – 150.000 ευρώ. Αρχικά προβλέπονταν η αύξηση του συντελεστή από 20% στο 25%.

· Αστικοποιείται η φορολογική μεταχείριση των offshore εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, που αναμένεται να οδηγήσει στην διεύρυνση της φορολογητέας βάσης μέσω της φορολόγησης των εισοδημάτων που αποκτούν οι υπεράκτιες εταιρείες στην Ελλάδα.

Αρνητικές διατάξεις:
· Η κατάργηση για άλλη μία φορά του μέτρου των αποδείξεων.

· Η φορολογία εισοδήματος από υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου με συντελεστή 15%.

· Η αναδρομική επαναφορά του φόρου πολυτελούς διαβίωσης χωρίς να υπολογίζεται η απότομη μεταβολή της οικονομικής κατάστασης των φορολογουμένων.

· Οι νεοεισαχθείσες φορολογικές μεταρρυθμίσεις στο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος μπορεί να δημιουργούν ένα περισσότερο ξεκάθαρο τοπίο αναφορικά με τις υποχρεώσεις επιτηδευματιών και νομικών προσώπων, σε καμία περίπτωση όμως δεν αποτελούν άλλοθι για τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές που επιβάλλονται στις ελληνικές επιχειρήσεις. Ακόμη πιο σημαντικό είναι το γεγονός πως οι επιβαλλόμενες υπέρμετρες φορολογικές επιβαρύνσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και τη φτωχοποίηση των πολιτών.

· Η μη έκπτωση των τόκων δανείων κατά το μέτρο που υπερβαίνουν αυτούς που θα προέκυπταν εάν το επιτόκιο ήταν ίσο με αυτό των εντόκων γραμματίων δημοσίου τρίμηνης διάρκειας κατά το χρόνο σύναψης του δανείου.