Ως πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κιλκίς και αντιπρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, επιθυμώ να θέσω υπόψη σας ένα άλλο ζήτημα μείζονος σημασίας το οποίο δρομολογήθηκε με τον ακριβώς ίδιο διαδικαστικό τρόπο. Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, την οποία εισηγήθηκε ο Υπουργός Ανάπτυξης, από 1-1-2015 παύει να είναι υποχρεωτική η εγγραφή των επιχειρήσεων στα Επιμελητήρια της χώρας.

Η πράξη αυτή δεν προκάλεσε την παραμικρή πολιτική τριβή ούτε καν τον παραμικρό κραδασμό στην κυβερνητική συνοχή. Η εφαρμογή της θα σημάνει ουσιαστικά το τέλος ενός θεσμού με ιστορία δεκαετιών για τα περισσότερα επιμελητήρια της χώρας, αιώνων για μερικά και, βεβαίως, θα αποτελέσει μια ακόμη θλιβερή πρωτοπορία σε όλη την Ευρώπη.

Και αυτό θα συμβεί όταν τον θεσμό των Επιμελητηρίων διέπει ο εξής παράδοξος κανόνας: Οι εργαζόμενοι σε αυτά θεωρούνται μεν υπάλληλοι Δημοσίου Δικαίου, πλην όμως δεν επιβαρύνουν το δημόσιο ταμείο ούτε κατά το ελάχιστο.

Η εφαρμογή της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου θα προσθέσει 1200 εργαζόμενους στον κατάλογο των απολυμένων Δημοσίου Δικαίου. Μια, δηλαδή, εντελώς πλασματική αρίθμηση για τους λόγους που παραπάνω σας ανέφερα. Για τους ίδιους λόγους είναι εξαιρετικά αμφίβολη η “αποδοχή” αυτής της δημιουργικής λογιστικής από τα γνωστά κέντρα αποφάσεων.

Αντιθέτως είναι σίγουρη η αποστέρηση του κόσμου της πραγματικής οικονομίας από ένα έγκυρο, έγκαιρο και εντελώς ανέξοδο σύμβουλο και συμπαραστάτη, αφού η ετήσια συνδρομή των 50-60 € δεν κλονίζει τον προϋπολογισμό των επιχειρήσεων όσο μικρού μεγέθους κι αν είναι.

Κύριε Πρόεδρε
Με τα νέα πολιτικά δεδομένα πιστεύουμε ότι η “περίπτωση των Επιμελητηρίων” πρέπει να τεθεί και πάλι προς συζήτηση.

Τα Επιμελητήρια δεν είχαν και δεν έχουν καμία σχέση με τις ομολογημένες σπατάλες και το γιγαντισμό Οργανισμών, όπως η ΕΡΤ. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν καμία “επαφή” με τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Κύριε Πρόεδρε