"Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς υπογραμμίζουν ακόμα πιο έντονα ότι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και η υποβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος αποτελούν γνήσια τέκνα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Αυτές οι εξελίξεις αφενός αναδεικνύουν το περιβάλλον ως πεδίο ληστρικής εκμετάλλευσης των μονοπωλιακών ομίλων, αφετέρου αποκαλύπτουν τους πραγματικούς στόχους των «πράσινων» επενδύσεων και της περιβόητης βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών πόρων.

Τα κακής ποιότητας τρόφιμα, η ελλιπής αξιοποίηση των παραγόμενων τροφίμων και η απώλεια του 1/3 της συνολικής παραγωγής, στοιχεία που αναφέρονται από τον ίδιο τον ΟΗΕ, στα πλαίσια της φετινής ημέρας περιβάλλοντος δεν αποτελούν «φυσικά φαινόμενα», τεχνοκρατικές αδυναμίες ή αποτέλεσμα της έλλειψης ατομικής υπευθυνότητας και κακής καταναλωτικής κουλτούρας, όπως προσπαθεί να προτάξει η κυρίαρχη προπαγάνδα.

Η καταστροφή γιγαντιαίων ποσοτήτων τροφίμων γίνεται για να μην πέσουν οι τιμές διάθεσής τους, η συνεχής υποβάθμιση της ποιότητας των παραγόμενων τροφίμων για σημαντικά τμήματα του πληθυσμού και τα μόνιμα διατροφικά σκάνδαλα είναι αποτελέσματα μιας παραγωγής τροφίμων που γίνεται με κριτήριο το ποσοστό κέρδους των μονοπωλιακών ομίλων.

Η πολιτική γης των κομμάτων της αστικής διακυβέρνησης καθορίζεται επίσης από την αντίληψη της χρήσης γης ως εμπόρευμα. Με υψωμένο το λάβαρο της προσέλκυσης των ιδιωτικών επενδύσεων η τρικομματική κυβέρνηση καταργεί στοιχειώδεις προβλέψεις πολεοδομικής και χωροταξικής προστασίας του οικιστικού περιβάλλοντος, ενώ διευκολύνει θηριώδη επενδυτικά σχέδια ΑΠΕ, σε βάρος κλάδων της τοπικής οικονομίας μικρών νησιών.

Ο καθαρισμός των δασικών οικοσυστημάτων, η συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου, η διάνοιξη και η συντήρηση αντιπυρικών ζωνών, η κατασκευή και συντήρηση υδατοδεξαμενών, κρουνών υδροληψίας, πυροφυλακίων, εργασίες που αποτελούν αναγκαιότητα για μια στοιχειώδη πολιτική δασοπροστασίας, παραμένουν κενό γράμμα. Στο πλαίσιο της πολιτικής για τη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη αδειοδοτούνται αιολικά, φωτοβολταϊκά πάρκα ακόμη και σε αναδασωτέες εκτάσεις και σε εθνικούς δρυμούς.

Πυλώνας στην υλοποίηση της αντιδασικής πολιτικής αναδεικνύονται οι λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (που έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν το «δεξί χέρι» του μεγάλου κεφαλαίου) να διαχειρίζονται τα κονδύλια για το περιβάλλον και τα δάση και να καθορίζουν ακόμη και την περιβαλλοντική στρατηγική!

Η τρικομματική κυβέρνηση μεθοδεύει ταυτόχρονα την πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, εξειδικεύοντας τις κοινοτικές κατευθύνσεις εμπορευματοποίησης του νερού προς όφελος των κερδών των μονοπωλίων και σε βάρος της λαϊκής οικογένειας και των εργαζόμενων του κλάδου.

Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ υποκλίνεται στην κοινοτική οδηγία-πλαίσιο που οδηγεί στην αύξηση της τιμολόγησης του νερού με το μανδύα της εξοικονόμησης και προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος. Προβάλει ως λύση δημόσιες και κοινοτικές επιχειρήσεις που λειτουργούν αντικειμενικά με γνώμονα το κέρδος, διασφαλίζοντας κερδοφόρα τμήματα εργασιών στους μονοπωλιακούς ομίλους και σε διάφορες ΜΚΟ.

Αποδεικνύεται όλο και περισσότερο τι κρύβεται πίσω από τις γενικόλογες διατυπώσεις για το περιβάλλον της αστικής προπαγάνδας και των κομμάτων που υπηρετούν την άρχουσα τάξη. Βασικός στόχος είναι να διευρυνθεί ο ζωτικός χώρος του κεφαλαίου για την κερδοφόρα επένδυση των υπερσυσσωρευμένων κερδών του.

Να διευκολυνθεί η ληστρική δράση του με την ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων, σε βάρος ταυτόχρονα του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, να λεηλατηθεί παραπέρα το πενιχρό εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων υπέρ του κεφαλαίου για την αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων που η ίδια η δράση του προκαλεί. Αυτή είναι η πραγματική ουσία της ψευδεπίγραφης ευρωενωσιακής αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει».

Το ΚΚΕ, με την ευκαιρία και της Μέρας για το Περιβάλλον, καλεί την εργατική τάξη, όλα τα λαϊκά στρώματα, να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, για το δρόμο που εξασφαλίζει να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ο φυσικός πλούτος και οι υποδομές.

Εξασφαλίζει την ισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών και των κλάδων της οικονομίας, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό λαϊκό έλεγχο. Σε αυτό το πλαίσιο, θα αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση μεταξύ του εργαζόμενου ανθρώπου και της φύσης.

Για να ανοίξει ο δρόμος γι' αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική, το ΚΚΕ δίνει καθημερινές μάχες για την προστασία των δασών, του υδροφόρου ορίζοντα, των ελεύθερων χώρων, του εργασιακού περιβάλλοντος, την αντισεισμική θωράκιση, την αντιπλημμυρική προστασία, τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα διαχείρισης αποβλήτων."