Του Λάμπη Μαργαριτίδη*
Ιδιαίτερα σήμερα όσο ποτέ το κριτήριο της τιμής προϊόντων και υπηρεσιών στις καθημερινές μας συναλλαγές είναι αυτό που εξετάζουμε πρώτο ακόμα και αν μέσα μας ξέρουμε ότι στο μέλλον μπορεί το φθηνό να μας βγει ακριβό. Η φθήνια τρώει τον παρά, λέει σοφά ο λαός μας, αλλά ας μην αφήσουμε να "φάει" την αξιοπρέπειά μας και να υπονομεύσει την ασφάλεια των παιδιών μας.

Στον τομέα τις παροχής υπηρεσιών τα πράγματα είναι ακόμα πιο πολύπλοκα, δεδομένου ότι τα οφέλη της υπηρεσίας ο πελάτης θα τα δει μετά την καταβολή του αντιτίμου. Και όταν το αποτέλεσμα μιας κακής υπηρεσίας δε βλάπτει εμάς και τους γύρω μας τότε είναι μικρό το κακό. Στην περίπτωση όμως της έκδοσης διπλώματος οδήγησης οι συνέπειες μπορεί να αποβούν μοιραίες. Καθημερινά δεκάδες γονείς με ρωτούν για το κόστος έκδοσης άδειας οδήγησης. Μου αναφέρουν εκπτώσεις και δελεαστικές προσφορές που προσφέρουν άλλες σχολές ή βρήκαν στο internet.  Κανείς όμως δεν γνωρίζει τι είναι υποχρεωμένη από το νόμο κάθε σχολή οδήγησης να παρέχει,το κόστος επανεξέτασης, τις προβλεπόμενες ώρες εκπαίδευσης, τις κρυφές χρεώσεις πίσω από μία τιμή που μοναδικός της σκοπός είναι να προσελκύσει πελάτες προσφέροντας ελλιπή εκπαίδευση.  Τελικά στην απόκτηση άδειας οδήγησης, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η τιμή ή το να αποκτήσουμε τα απαραίτητα εφόδια ώστε βγαίνοντας στο δρόμο να μη βάζουμε σε κίνδυνο την ασφάλεια των άλλων και τη δική μας; Θέλουμε απλώς το παιδί μας να αποκτήσει ένα ακόμη δίπλωμα ή να μάθει να οδηγά με όσον το δυνατόν μικρότερο κίνδυνο; Εύλογο είναι ο εν δυνάμει πελάτης να έλκεται από τα φθηνά πακέτα. Πακέτα πολλές φορές κάτω του κόστους που μόνο σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό μπορούν να δικαιολογηθούν. Γιατί ποιος θέλει να δουλεύει με ζημία; 

Ποιος επαγγελματίας θέλει να δουλεύει και με τα βίας να καλύπτει μόνον τα λειτουργικά του έξοδα; Το σίγουρο λοιπόν είναι πως θα προσπαθήσει να αναπληρώσει τη "χασούρα" μειώνοντας την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Παρέχοντας λιγότερα από αυτά που είναι υποχρεωμένος. 

Εν προκειμένω λιγότερες ώρες πρακτικής εκπαίδευσης και ανύπαρκτη θεωρητική εκπαίδευση. Ο υποψήφιος φτάνει στις εξετάσεις, χωρίς να είναι έτοιμος αλλά με την ευχαρίστηση ότι "πέτυχε" την καλύτερη τιμή της αγοράς. 

Μπορεί η εμπειρία πράγματι να αποκτάται στο δρόμο, αλλά το κομμάτι της εκπαίδευσης των υποψηφίων οδηγών που αναλογεί στους εκπαιδευτές θα πρέπει αν μη τη άλλο να χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα.