Του Τάσου Παππά

Η σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πολιτική και τους πολίτες δοκιμάζεται σε βάθος χρόνου. Αντέχει, τραυματίζεται, καταρρέει, αποκαθίσταται, με ευθύνη της πολιτικής.

Πρέπει βεβαίως να σημειώσουμε ότι συνεπείς διαχρονικά είναι μόνο οι νεκροί γιατί δεν είναι σε θέση να επανατοποθετηθούν και οι δογματικοί γιατί δεν διανοούνται να νοηματοδοτήσουν την ύπαρξή τους με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που έχουν συνηθίσει.

Η ασφάλεια του τάφου και του δόγματος είναι αδιαπέραστη. Για την πλειονότητα των ανθρώπων η μετακίνηση σε θέματα ιδεολογίας και πολιτικής δεν είναι κάτι το ασύνηθες ούτε βεβαίως μπορούν να εγκληθούν για οπορτουνισμό όλοι εκείνοι που μετατοπίστηκαν, «διαβάζοντας» τις εξελίξεις υπό το φως των νέων δεδομένων.

Ο κριτικός και αυτοκριτικός αναστοχασμός είναι μια δημιουργική και, σε πολλές περιπτώσεις, λυτρωτική διαδικασία.

Δεν μπορείς για παράδειγμα να υποστηρίζεις σήμερα όσα υποστήριζες πριν από χρόνια σαν να μην έχουν μεσολαβήσει κοσμοϊστορικά γεγονότα που κλόνισαν βεβαιότητες και ανέτρεψαν ισορροπίες που θεωρούνταν παγιωμένες.

Στα ζητήματα όμως για τα οποία έχεις δηλώσει σε εύκολους καιρούς ότι είναι αδιαπραγμάτευτα, η αλλαγή στάσης, όταν δεν εξηγείται επαρκώς και πειστικά, σε καθιστά ευάλωτο στην υποψία ότι λειτουργείς κατά πώς σε συμφέρει.

Είσαι στην αντιπολίτευση; Λες ωραία και παχιά λόγια. Γίνεσαι κυβέρνηση; Τα ξεχνάς με την πρώτη ευκαιρία. Ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο που ήταν στην αντιπολίτευση είχε καταγγείλει (σωστά) τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου των μνημονιακών κυβερνήσεων ως πραξικοπηματική πρακτική και είχε υποσχεθεί ότι δεν θα εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο όταν έρθει στα πράγματα.

Ανάλογη δέσμευση είχαν αναλάβει ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Την παραβίασαν με αφορμή τα αποθεματικά των φορέων του Δημοσίου. Ενδεχομένως να ήταν μια επιβεβλημένη ενέργεια λόγω του ασφυκτικού κλοιού που έχουν επιβάλει οι… φίλοι μας δανειστές. Ισως να μην υπήρχε άλλη επιλογή, συμβατή με τις προεκλογικές και μετεκλογικές δεσμεύσεις. Ομως ό,τι από τα δύο κι αν ισχύει, πρόκειται για πράξη που έρχεται σε σύγκρουση με τις υποσχέσεις.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από την εξήγηση, είναι απαραίτητη και μία ειλικρινής συγνώμη. Δεν βλάπτει. Το αντίθετο.

Από την άλλη πλευρά, οι Ταρτούφοι της αντιπολίτευσης και οι Φαρισαίοι των μιντιακών συγκροτημάτων που τώρα σκίζουν τα ιμάτιά τους, ενώ στο παρελθόν, οι πρώτοι έκαναν κουρέλι τους νόμους, ξεφτίλισαν τη Βουλή και οι δεύτεροι σιωπούσαν αιδημόνως όταν οι φίλοι τους ασελγούσαν χωρίς ενδοιασμό πάνω στο Σύνταγμα, δεν δικαιούνται να το παίζουν τιμητές.

Ανάγωγα

Τελεσίγραφο στην κυβέρνηση έστειλε η ΓΣΕΕ να μη διανοηθεί να δεσμεύσει χρήματα από το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών, το οποίο διαθέτει πόρους πάνω από 3,5 δισ. ευρώ. Μάλιστα. Πού βρίσκεται η είδηση; Στο αυστηρό ύφος της ανακοίνωσης; Οχι βεβαίως. Η είδηση είναι ότι υπάρχει ακόμη η ΓΣΕΕ.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ