Το τριήμερο 19-20-21 Ιουνίου 1913 έχει περάσει στην Ιστορία-όχι μόνο την Ελληνική-για πολλούς λόγους. Ο σημαντικότερος βέβαια κωδικοποιείται στο “Αναγγέλλω νίκην Κιλκίς”. Το τηλεγράφημα που έλαβε ο Ελ. Βενιζέλος από τον στρατηγό Δούσμανη και δεν πίστευε στα μάτια του.

Οπως και για πολλά χρόνια δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, δεν μπορούσαν να αποδεχθούν στρατιωτικά το αποτέλεσμα της Μάχης, ούτε τα Στρατιωτικά Ινστιτούτα, ούτε τα Στρατιωτικά Επιτελεία του κόσμου όλου, ούτε οι πλέον έμπειροι και ιδιοφυείς Στρατιωτικοί της Υφηλίου. Και για δεκαετίες μετά τη Μάχη Στρατιωτικές Αποστολές απ’ όλο τον κόσμο, επισκεπτόταν το πεδίο της Μάχης για να καταλάβουν τί ακριβώς συνέβη εκείνο το τρομερό τριήμερο του Ιουνίου του ‘13. Ιδιαίτερα οι Ευρωπαϊκές Στρατιωτικές Αποστολές προσπαθούσαν να διαπιστώσουν, εάν στις τριήμερες επιχειρήσεις εφαρμόσθηκε η Γαλλική ή η Γερμανική πολεμική μέθοδος. Για να διαπιστώσουν αποσβολωμένοι ότι δεν εφαρμόσθηκε ΚΑΜΜΙΑ απολύτως από τις γνωστές στρατιωτικές μεθόδους της εποχής. Εφαρμόσθηκε μεν ένα γενικό Σχέδιο Επιχειρήσεων, πλην όμως με μόνη κινητήρια δύναμη την Απόφαση, την Τρέλα, τη Θέληση για τη Νίκη.

Κάποια στιγμή οι Στρατιωτικές Αποστολές σταμάτησαν να έρχονται. Οι Ανεμοι του πολέμου ξαναφύσηξαν το 1914 με τον πλέον βρώμικο πόλεμο που καταγράφηκε ποτέ. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος κατήργησε κάθε στρατηγική, κάθε δεοντολογία, κάθε έννοια ψυχής, απόφασης, γενναιότητας. Και σε 20 χρόνια από τη λήξη του, το 1918, ξανάρχισε η νέα περιπέτεια με πιο σύγχρονα όπλα αυτήν τη φορά, με μάχες εκ του μακρόθεν, με απείρως περισσότερους νεκρούς.

Το τριήμερο του 1913 όμως στο Κιλκίς θα μείνει αξεπέραστο. Οχι σαν κούφια σωβινιστικά λόγια. Αλλά σαν γεγονός που ακόμη παραμένει ανεξήγητο με βάση τις στρατιωτικές αναλύσεις. Σαν όλες τις μάχες του Αλέξανδρου στην Ανατολή. Που με βάση τα ισχύοντα στρατιωτικώς, θα έπρεπε να τις χάσει όλες.

Αυτός ο “πραγματικός μύθος” της τριήμερης “Τρέλας” πρέπει να ξαναζήσει. Πρέπει οι Στρατιωτικές Αποστολές να ξαναρχίσουν να έρχονται στο χώρο. Με πρώτες τις δικές μας Στρατιωτικές Σχολές, όλων των βαθμίδων, όλων των Οπλων. Και όλο το χρόνο. Και μαζί μ’ αυτές, Στρατιωτικές Σχολές και Ινστιτούτα απ’ όλο τον κόσμο. Και μετά την αυτοψία και την περιήγηση στον χώρο, να γίνεται η ψηφιακή αναπαράσταση της Μάχης στο Συνεδριακό Κέντρο. Η Τεχνολογία σήμερα, αυτά τα μετατρέπει σε πανεύκολα εγχειρήματα. Ολες οι Σχολές, απ’ όλες τις χώρες θα μπορούν να έχουν την εμπειρία, επισκεπτόμενες για κάποιες μέρες το Κιλκίς. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Και όχι μόνο στενά και στεγνά οικονομικά.

Ο άνθρωπος που, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, θα αναλάβει την υλοποίηση του εγχειρήματος της αναπαράστασης, υπάρχει. Εχει δώσει εξετάσεις επί του θέματος και διατηρεί στενές επαφές με το Κιλκίς. Ο στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος είναι άνθρωπος που ξέρει το Κιλκίς και τους Κιλκισιώτες. Είναι ο άνθρωπος που έχει συγγράψει το περίφημο βιβλίο “Χωρίς Ιππείς”. Εκεί εξηγεί, με καθαρά στρατιωτικούς όρους, το πως ο στρατηγός Μιλτιάδης οδήγησε τους Πέρσες στο Μαραθώνα, σε ένα έδαφος όπου αχρηστεύθηκε το πολυάριθμο ιππικό τους. Και τους νίκησε, παρ’ ό,τι πολυαριθμότεροι.

Ο στρατηγός χαίρει σεβασμού όχι μόνο στους Ελληνικούς στρατιωτικούς κύκλους, αλλά και πολύ πέραν των Ελληνικών συνόρων. Και την σύγχρονη τεχνολογία την παίζει στα δάχτυλα. Και άρα ένα τέτοιο εγχείρημα, καλά σχεδιασμένο θα μπορεί να το φέρει εις πέρας, πλαισιωμένος εννοείται από μια ικανή ομάδα, και υποβοηθούμενος σε ό,τι χρειασθεί από τον δήμο Κιλκίς πρωτίστως.

Θα πει κανείς: εδώ ο κόσμος πεινάει κι εμείς με τέτοια θα ασχολούμαστε. Ο κόσμος όμως για να πάψει να πεινάει, χρειάζονται ξεχωριστές δράσεις. Μικρές και μεγάλες. Οπως αυτή που περιγράφηκε.

Την δικαιούται εξ άλλου η Ιστορία του Κιλκίς. Κυρίως εκείνοι οι χιλιάδες ανώνυμοι που έδωσαν την ζωή τους. Καθ’ ό,τι, όπως κυνικά είπε κάποιος “Ιστορία είναι η σφαγή των ανωνύμων”.

Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ