Του Τάσου Παππά

Οι διάφοροι οίκοι ανοχής (δεν πρόκειται περί λάθους, αυτή είναι η σωστή λέξη), όπως και οι οργανικοί οικονομολόγοι του συστήματος (κλεισμένοι στα πολυτελή γραφεία τους δεν παίρνουν χαμπάρι τι παίζεται στις κοινωνίες), αφού συνήλθαν από το σοκ του δημοψηφίσματος, άρχισαν τα σενάρια επί χάρτου.

Η πρόβλεψή τους είναι ότι η Ελλάδα θα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη επειδή ο ελληνικός λαός δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, συμπεριφέρθηκε με ανορθολογικό τρόπο καθοδηγούμενος από τον Ελληνα Τσάβες (έτσι αποκαλούν τον Τσίπρα), τον οποίο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν εμπιστεύονται πια και γι’ αυτό δεν μπορούν να συνομιλήσουν μαζί του. Η εκτίμησή τους πάντως δεν είναι στον αέρα.

Στηρίζεται στις αντιδράσεις των γερακιών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Το εναρκτήριο λάκτισμα έδωσε ο Σόιμπλε και ακολούθησαν Ντάισελμπλουμ, Ραχόι και οι λοιποί αστέρες του νεοφιλελευθερισμού. Το πριόνισμα της ελληνικής κυβέρνησης ξεκίνησε από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου.

Με τη βοήθεια πολλών ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης, που λειτούργησαν σαν βαποράκια, οι εκπρόσωποι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών στοχοποίησαν τον Βαρουφάκη και κατάφεραν, στην πρώτη φάση να τον υποβαθμίσουν στη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδας και στη συνέχεια να υποχρεώσουν τον πρωθυπουργό να τον απομακρύνει από τη θέση του υπουργού Οικονομικών.

Τώρα, οι πιο χυδαίοι απ’ αυτούς θέτουν θέμα Τσίπρα. Είχαν την ελπίδα ότι θα ξεμπέρδευαν μαζί του εφόσον ο ελληνικός λαός ψήφιζε μαζικά «ναι». Δεν τους βγήκε. Απτόητοι όμως συνεχίζουν με δηλώσεις, διαρροές και στημένα δημοσιεύματα να προσβάλλουν βάναυσα τον ελληνικό λαό και εμμέσως όλους τους πολίτες της Ευρώπης, που φαντάζομαι ότι ούτε σ’ αυτούς αρέσει να τους λένε πώς πρέπει να ψηφίζουν και ποιους να επιλέγουν για επικεφαλής των κυβερνήσεών τους. Με τη φόρα που έχουν πάρει, νομίζω ότι είναι ικανοί να απαιτήσουν εκτός από αλλαγή πρωθυπουργού και αλλαγή λαού.

Στο παρελθόν, τέτοιου τύπου αντιφάσεις λύνονταν με εκτροπές κοινοβουλευτικού χαρακτήρα και την περίοδο του ψυχρού πολέμου με πραξικοπήματα. Σήμερα η πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη των Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Σουλτς χρησιμοποιεί το όπλο του οικονομικού στραγγαλισμού. Ο στόχος πάντως είναι ο ίδιος: ο εξανδραποδισμός μιας χώρας.

Ανάγωγα

Μερικοί συμπεριφέρονται λες και δεν έγινε δημοψήφισμα, λες και δεν συνετρίβη στην κάλπη το σχέδιό τους, λες και ο ελληνικός λαός δεν έστειλε σαφές μήνυμα στις πολιτικές ηγεσίες και στη μιντιακή ελίτ. Συνεχίζουν τον χαβά τους. Μπορεί να είναι από κεκτημένη ταχύτητα. Μπορεί να χρειάζονται χρόνο για να συνέλθουν από τη δυσάρεστη έκπληξη. Να συντομεύουν όμως γιατί ξεφτιλίζονται.