Μια ακόμη διαδήλωση έγινε 5/4 και άλλη μια γίνεται αύριο 16/4 στην Αθήνα… Και επειδή εδώ θα είμαστε μέχρι να φύγουν οι χρυσοθήρες από τη Χαλκιδική, τη Θράκη, το Κιλκίς και από όπου αλλού έχουν βάλει στόχο…:

Η συγκέντρωση των διαμαρτυρόμενων κατοίκων της Χαλκιδικής, την Κυριακή 5 Απρίλη, ενάντια στην παράνομη εξορυκτική δραστηριότητα αντιμετωπίστηκε σε πολλά επίπεδα ως η αιτία των ταραχών που ακολούθησαν. Χωρίς να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι εξαρχής έπρεπε να αποτραπεί η “αντισυγκέντρωση” των εργαζόμενων της εταιρείας από την αστυνομία, ή έστω να περιοριστεί ο χώρος κινήσεών τους. Χωρίς να δημοσιοποιηθεί το γεγονός ότι η αστυνομία απώθησε βίαια, κάνοντας χρήση χημικών για άλλη μια φορά, την νόμιμη και έγκαιρα δηλωμένη συγκέντρωση των υπερασπιστών του βουνού.

Η εταιρεία σκάβει το βουνό, καταστρέφει το δάσος, παρουσιάζει ισολογιστικές ζημίες και προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα. Η εταιρεία απειλεί τους εργαζόμενους και την πολιτεία ότι αν δεν προχωρήσει η εξόρυξη στις Σκουριές, θα αποχωρήσει σταματώντας κάθε εξορυκτική δραστηριότητα κι αφήνοντας άνεργους τους μεταλλωρύχους. Οι κάτοικοι που βλέπουν τα βουνά, τα νερά, τον αέρα και τις παραλίες τους να κινδυνεύουν αντιλαμβάνονται ότι αν γίνει η εξόρυξη θα υποστούν όχι μόνο την ανεργία αλλά και την αναγκαστική μετανάστευση.

Και ο κίνδυνος δεν σταματά στα όρια της Χαλκιδικής. Αφορά όλη την Κεντρική Μακεδονία, καθώς το χωροταξικό σχέδιο που τέθηκε παραμονές των εκλογών σε διαβούλευση, χαρακτηρίζει ως μεταλλευτικές πολλές και μεγάλες περιοχές των περιφερειακών ενοτήτων Κιλκίς, Σερρών και Πέλλας. Αφαιρώντας από αυτές τις περιοχές την χρήση τους ως βοσκοτόπια, αφαιρώντας την υπαρκτή τους παραγωγική ταυτότητα. Άρα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια μελλοντική μεταλλευτική δραστηριότητα κι εδώ στο Κιλκίς.

Δηλώνουμε ακόμη μια φορά αντίθετοι στην συνέχιση της καταστροφής του αρχέγονου δάσους των Σκουριών. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των κατοίκων της Χαλκιδικής να προστατεύσουν τον τόπο τους, τις ζωές και τις δουλειές τους. Καταδικάζουμε τη στάση της αστυνομίας, καθώς και τη διαχείριση του θέματος στη συνέχεια από την πολιτεία.

Η εξόρυξη δεν πρέπει να γίνει με καμία κυβέρνηση. Μπορούμε να αντιληφθούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κυβερνητικός μηχανισμός στο χειρισμό του ζητήματος της Χαλκιδικής, όμως θεωρούμε ότι γνώση επ’ αυτών των δυσκολιών και εμποδίων προϋπήρχε στους κύκλους της σημερινής κυβέρνησης, και για αυτό δηλώνουμε το επιτακτικό αίτημά μας να αρχίζει να εμφανίζει η κυβέρνηση ενέργειες επίλυσης επί της πράξεως και άμεσα. Θεωρούμε ότι η περίοδος των δηλώσεων καλών προθέσεων έχει παρέλθει και βεβαίως μας ανησυχούν (τουλάχιστον) οι ενέργειες καταστολής και οι μετέπειτα δηλώσεις στρέβλωσης της αλήθειας με αφορμή τα γεγονότα της Κυριακής 5 Απρίλη. Όπως κι αν έχει δε μπορούν να θεωρηθούν “αριστερό γίγνεσθαι’’. Μάλλον ως αριστερή επίφαση μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση κυβέρνησης και αστυνομίας.

Η μεταλλευτική νομοθεσία κρατά από την εποχής της δικτατορίας. Τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδίκασαν τη χώρα μας για την εξόφθαλμη “πώληση” των 11εκ. στη Βορειοανατολική Χαλκιδική. Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στην οποία στηρίχτηκαν οι περαιτέρω παραχωρήσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι τουλάχιστον στο “ικανό επίπεδο” να προσβληθεί. Υπάρχουν αποδείξεις περί ορυκτών πολύ επικίνδυνων για την ανθρώπινη υγεία, για τα οποία πουθενά δε γίνεται λόγος από πλευράς επενδυτή..

Το καθένα από τα προηγούμενα (και όχι μόνο αυτά) αποτελεί λόγο αρκετό και ικανό προς χρήση για την κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει τη μεταλλευτική επέκταση των δραστηριοτήτων στη Χαλκιδική.

Μέτωπο Αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσια-Πάικο