Πυρ κατά ριπάς…………..από τα ορύγματα της Γουμένισσας.

Χρήστος Σαμαράς, Δάσκαλος.

«Επειδή η ιστορική μνήμη και η οφειλόμενη τιμή ανήκει αποκλειστικά και μόνον σε εκείνους που αγωνίσθηκαν και θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδος και όχι στον εκάστοτε Δήμαρχο και Δημοτικό Συμβούλιο, καταργούμε τις εξέδρες των επισήμων και αρχής γινομένης από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου θα παρακολουθήσουμε και θα χειροκροτήσουμε τα παιδιά μας, μαζί με τους συνδημότες μας από το πεζοδρόμιο, αποδίδοντας όλοι μαζί την οφειλόμενη τιμή και μνήμη στους ανώνυμους και επώνυμους ήρωες που γέννησε η Ελλάδα στο διάβα της αιματοβαμμένης ιστορίας της » δήλωσε ο Δήμαρχος Κορδελιού Ευόσμου κ. Πέτρος Σούλας.

Μάλιστα. Καινοτόμα πράγματα, ενδιαφέροντα, ελκυστικά στο άκουσμα, μέχρι και μπράβο ξεστομίζεις όταν το πρωτακούς. Μαζί με το λαό, όχι στους επισήμους, όχι στις εξέδρες, όχι στα ψηλά (εδώ θα συμφωνήσω, έχω υψοφοβία !). Λαϊκά, δημοκρατικά, σταράτα.

Άλλη μια απόδειξη για τον διαφορετικό τρόπο σκέψης των πολιτικών, ακόμη κι αν πρόκειται για αυτοδιοικητικά στελέχη. Μονόπλευρη, απομονωμένη, αντίθετη από την κοινή των πολιτών αντίληψη και νοοτροπία, μακριά από τη βάση της απλότητας της καθημερινότητας, εγκλεισμένη στον γυάλινο θόλο της αυταρέσκειας και της αλαζονείας, περιθωριοποιημένη πολιτική άποψη για το παντεσπάνι του λαού.

Η βάση της σκέψης του Δημάρχου έχει στηριχτεί σε σαθρά θεμέλια. Ξεκινά με τη λογική ότι στις εξέδρες ανεβαίνουν οι επίσημοι, ώστε να τιμηθούν από τους παρελαύνοντες μαθητές, συλλόγους, στρατιωτικά τμήματα και όποιον άλλο συμμετέχει, σ’ αυτήν την υψηλή διαδικασία επιτίμησης και αποδοχής. Λάθος. Τραγικό και κορυφαίο. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Οι επίσημοι τιμούν, επιτιμούν, υπερτιμούν, επαινούν τους αγέρωχους μαθητές. Βρίσκονται σε υπερυψωμένο σημείο, ναι, για να αναγνωρίζονται, αλλά όχι για να επιδειχθούν, μα για να εκτεθούν στην υποχρέωσή τους να αποδείξουν, έστω μέσω του ανέξοδου χειροκροτήματος, την άμεση αποδοχή των υπερήφανων παιδιών της Ελλάδας.

Τώρα, αν στη διάρκεια των χρόνων της αυθάδειας της νεοελληνικής κουλτουρομαγκιάς, οι περισσότεροι των επισήμων, σκεπτόμενοι όπως περίπου και ο Δήμαρχος Ελευθερίου Κορδελιού –Ευόσμου, κατέστησαν τις παρελάσεις των ελπίδων της χώρας προσωπικό πανηγυράκι επίδειξης και αυτοπροβολής, είναι αποκλειστικά δικό τους ατομικό λάθος και καλά θα κάνουν να το διορθώσουν. Να θυμίσω πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρακολουθεί κάθε παρέλαση στην οποία παρευρίσκεται όρθιος, μπροστά από την απλή μεν, αριστοκρατική δε πολυθρόνα του. Ο συμβολισμός είναι προφανής : διαθέτει την πολυτέλεια ως ανώτατος πολιτειακός άρχοντας, αλλά δεν τη χρησιμοποιεί (παρά μόνο για λόγους στιγμιαίας ξεκούρασης, αν χρειαστεί) και τιμά τους «διαδηλώσαντες» την ελευθερία του Έθνους σε όρθια στάση προσοχής.

Στην εξέδρα λοιπόν και όρθιος σε στάση προσοχής κύριε Δήμαρχε, να περιμένεις υπομονετικά μέσα στη βροχή και στο κρύο να προσκυνήσεις το μεγαλείο της ελληνικής νεολαίας. Εκτός και αν ο πραγματικός λόγος της απουσίας σας είναι ο φόβος των αντιδράσεων των πολιτών, όπως συνηθίζεται τελευταία. Αν έχετε λόγο να φοβάστε τους πολίτες που μόλις σας εξέλεξαν, τότε είναι πραγματικά δύσκολα τα πράγματα για εσάς και καλά κάνατε και χάνεστε στην ανωνυμία του πλήθους.

Με την ίδια λογική όμως, θα έπρεπε να καταργήσετε και την κατάθεση στεφάνου στα μνημεία ηρώων, ίσως και τις ίδιες τις παρελάσεις και τις επετείους ακόμα, τις δοξολογίες, το Υπερμάχω και πάει λέγοντας. Δεν είναι αυτές οι πρωτοβουλίες που θα σας αναδείξουν. Πιθανόν να σας εξασφαλίσουν πέντε λεπτά δημοσιότητας, αλλά τίποτα περισσότερο. Η κοινωνία βογκά. Σκύψτε στα πραγματικά προβλήματα. Αυτός είναι ο ρόλος σας. Όχι εκείνος της Αντουανέτας.

Υ.Γ. Στο επόμενο άρθρο Παρελάσεις 2 θα καταθέσω την θέση μου για τις παρελάσεις ως πολίτης, αλλά βασισμένη στην πολύχρονη εκπαιδευτική μου εμπειρία.