Πυρ κατά ριπάς…………..από τα ορύγματα της Γουμένισσας.

Χρήστος Σαμαράς, Δάσκαλος.

«Το αύριο δεν μπορεί να είναι η στασιμότητα. Η διάρθρωση της οικονομίας πρέπει να αλλάξει», έλεγε παλιότερα ο νέος Υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης. Αμέσως αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του, στην επίσημη τοποθέτησή του ως μέλος της ανασχηματισθείσας κυβέρνησης, δήλωσε πως «Η Ελλάδα υποφέρει. Κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον έναν άνεργο ή κάποιον που εργάζεται και δεν πληρώνεται συντηρείται από χαμηλόμισθους». Είναι καλό όταν οι υψηλά ιστάμενοι και κυρίως ο περισσότερο σημαίνων υπουργός κάνει επίσημες δηλώσεις για την καθημερινότητα του πολίτη. Βεβαίως μπροστά του έχει τον Γολγοθά του χρέους, θέμα πολύ ουσιώδες και στυλοβάτη της οικονομικής πολιτικής των επόμενων χρόνων. Η καθημερινότητα όμως, είναι το κλειδί της επιτυχίας των δύσκολων μέτρων, όταν επιχειρούνται από κυβερνήσεις σε περιόδους σκοτεινές και ζοφερές με μελανό το χρώμα του μέλλοντος για δεκαετίες.

Πρωταρχικά λοιπόν, το ενδιαφέρον της νέας κυβέρνησης και του νέου Υπουργού Οικονομικών θα πρέπει να είναι η πολιτική της … κοινής λογικής. Εκείνης που ωρυόμαστε χρόνια τώρα σε «ώτα μη ακουόντων», «φωνές βοώντων εν τη ερήμω» ή αν θέλετε «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα». Μήνες τώρα υποστηρίζεται η άποψη, πως η υψηλή τιμή του πετρελαίου θέρμανσης δεν ωφελεί κανέναν και πρωτίστως τα ταμεία του κράτους. Βρε, δεν πα να το αποδεικνύεις με αριθμούς (ΜΑΧΗΤΗΣ Οκτώβριος του 2013), δεν πα να κρούεις μετά μανίας (όχι τον κώδωνα) την καμπάνα της αποκάλυψης και να κάνεις ανθρωποθυσίες στο βωμό του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, πέρα βρέχει γι αυτούς.

Κραυγές και οιμωγές (μια πλατεία Κλαυθμώνος όλη η χώρα) ταλάνιζαν την γκριζωπή ατμόσφαιρα της χώρας σε κάθε απανωτή μείωση των συντάξεων, των αδικιών, των θέσεων εργασίας που χάνονταν, των απολυμένων με συνοπτικές διαδικασίες, των αυξήσεων των τιμών ( παρά την καταβαράθρωση της ζήτησης ! Άλλο πάλι πρωτοφανές αυτό και ανεξήγητο μέχρι στιγμής : τα κορυφαία μυαλά παγκοσμίως δεν μπορούν να το εξηγήσουν), την λαίλαπα της τρομακτικής φορολογίας φυσικών προσώπων, την αδικαιολόγητη αύξηση των τιμών της ενέργειας, την επίσημη καταλήστευση των μικροκαταθετών, την έκρηξη των κόκκινων δανείων και των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το δημόσιο (το οποίο αρνείται επίμονα τον συμψηφισμό-άλλο παράδοξο του ελληνικού κράτους), τον μη έλεγχο του καταλόγου Λαγκάρντ για τους φοροδιαφεύγοντες, τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα στην αγορά και πολλά πολλά άλλα που γράφτηκαν χύνοντας τόνους μελάνης και φαιάς ουσίας.

Όλα βέβαια αυτά γίνονταν γιατί έπρεπε να αναπροσανατολιστεί η οικονομία της χώρας, όπως μας έλεγαν, και διότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος ώστε να ανασηκωθεί η Ελλάδα και να προχωρήσει στο σωστό δρόμο της ανάκαμψης, της ευημερίας και της προόδου. Να κερδίσει το στοίχημα, να ορθοποδήσει και να τροχοδρομήσει στις ράγες της πολυπόθητης ανάπτυξης. Η οποία ανάπτυξη έχει καταντήσει πλέον … τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων, όταν ο Ηρακλής χρειάστηκε πραγματικά να επιστρατεύσει όλες του τις δυνάμεις ώστε να ανταπεξέλθει των δυσκολιών για να τα αποκτήσει, να τα πάει τελικά στον Ευρυσθέα και στη συνέχεια η θεά Αθηνά να τα … επιστρέψει στον κήπο των Εσπερίδων. Μήπως τελικά κυνηγάμε χίμαιρες;

Και ξαφνικά, ιδού η Αποκάλυψη : Ανασχηματισμός.

Αφού λοιπόν όλα γίνονταν σωστά και αναγκαστικά από ικανότατους διαχειριστές, τότε γιατί χρειάστηκε ανασχηματισμός ; αφού ήταν τόσο ικανός ο πρώην υπουργός οικονομικών και έπραξε το ακατόρθωτο, γιατί έπρεπε να αλλάξει ; γιατί σαρώθηκε κυριολεκτικά η κυβέρνηση , της οποίας μέχρι χθες από τα πιο επίσημα κυβερνητικά χείλη, διατρανωνόταν η επιτυχία της ; Κύριε Πρωθυπουργέ μήπως ήρθε η ώρα να στρέψετε αλλού το βλέμμα σας ; Εννοώ στην κατάντια του λαού, στην ανεργία, στη διαφθορά, στην ανέχεια, στη φοροδιαφυγή, στην αλληλεγγύη, στην ανθρωπιά, στην μετανάστευση ; (για το θέμα αυτό και επειδή υπήρξαν λανθασμένα δημοσιεύματα για τα παιδιά που μετεγγράφονται από και προς το εξωτερικό θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο).

Συμπερασματικά, τι κάναμε τα προηγούμενα πέντε χρόνια της κρίσης ; Αλλάξαμε μια κυβέρνηση (που εκλέχτηκε με 43,92 %, έλεγε λεφτά υπάρχουν και μετά υπέγραψε ερήμην μας το μνημόνιο) με μια άλλη (που κατήγγειλε το μνημόνιο αλλά μετά το εφάρμοσε), πήραμε σκληρά μέτρα για να ορθοποδήσει η κατεστραμμένη οικονομία και όταν η κυβέρνηση αυτή κατάφερε πανηγυρικά να παράξει πρωτογενές πλεόνασμα κάναμε ανασχηματισμό, διώξαμε εκείνους που τα κατάφεραν και μπήκαν άλλοι για να τα καταφέρουν υποτίθεται καλύτερα ! Και μάλιστα οι πρώτες κυβερνητικές δηλώσεις ήταν πως υπερφορολογούνται οι πολίτες, δεν μειώνονται οι τιμές, δεν μειώνεται η ανεργία, να γίνει μείωση του Ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και άλλες φαιδρές πορτοκαλέες. Όλα εκείνα δηλαδή που μας έβγαλαν (κατά δήλωσή τους) από την κρίση καταγγέλλονται τώρα ως ανεπιθύμητα !
Άξια διεκδικούμε μια θέση στο βιβλίο Γκίνες..

Υ.Γ.1. Τον Απρίλιο του 2013 έγραψα για την πώληση του ΟΠΑΠ και τα πλεονεκτήματα που θα αποκτούσε ο νέος ιδιώτης μέτοχος. Ξεκίνησαν οι τηλεοπτικές διαφημίσεις για το ξυστό και τον διαδικτυακό τζόγο, επίσημα και νόμιμα πια. Τα προνόμια του ελληνικού δημοσίου χάθηκαν στη σκόνη.

Υ.Γ 2. Φαιδρά πορτοκαλέα: σκωπτικός χαρακτηρισμός της Ελλάδας, ως χώρας από την οποία απουσιάζει η σοβαρότητα στην αντιμετώπιση καταστάσεων και προβλημάτων. Ειρωνική αναφορά σε παλαιότερη στομφώδη (και εξωπραγματική) ωραιοποίηση της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, η φράση προέρχεται από το ποίημα του Άγγελου Βλάχου «Ἡ γῆ τῆς Ἑλλάδος», που διακωμώδησε το περιοδικό της εποχής Ραμπαγάς (: Ξεύρεις τήν χώραν πού ἀνθεῖ φαιδρά πορτοκαλέα/ πού κοκκινίζ’ ἡ σταφυλή/ και θάλλει ἡ ἐλαία;).